Poeh, wat hebben we een rare tijd achter de rug...en eigenlijk is het allemaal nog niet voorbij. We hebben met zijn allen een hele tijd opgesloten gezeten. Alleen naar buiten voor de boodschappen en af en toe voor werk. In eerste instantie vond ik het wel prettig, ff helemaal niks. Maar dat ging dus vrij snel vervelen. Er ging veel door me heen, veel vragen ook...hoe erg is het daadwerkelijk..wie moeten we geloven..al die nieuwszenders met hun opgeblazen verhalen...sensatie zoekers..jak. En de verschillende reacties/meningen van iedereen, zorgen dat je niemand voor het hoofd stoot, ik vond het niet makkelijk. Qua werk kregen we vrij duidelijke regels over wat wel en niet te doen bij bezichtigen en omgang met klanten. Kan nog maar niet aan dat rottige masker wennen en probeer het zoveel mogelijk te vermijden.
Jules nog steeds hier dus! Een bezoek van 2 weken is nu al bijna 4 maanden en het einde is nog niet in zicht. Hij heeft nog steeds de eed nog niet kunnen afleggen en hij kan pas terug als hij officieel Canadees is en een Canadees paspoort heeft. Ze zijn de boel daar aan het opstarten, maar het is de government... dus niet te snel lol. Los van dat is de situatie in the V.S. nog steeds verre van goed, het Coronavirus 'fladdert nog lekker rond' daar. In de staat waar Jules woont (New Hampshire) valt het wel mee tot zover. Zijn werk/school is redelijk goed te doen vanuit hier, maar natuurlijk niet ideaal.
Ach alles gaat prima zo met z'n allen, dus we nemen het zoals het komt... (niet altijd hoor)
Op 22 Juni waren we 30 !! jaar getrouwd (ja echt haha). We hebben dat met z'n 5-en gezellig gevierd in
Bearberry (AB). We zijn daar vaker geweest, ook voor we hier gingen wonen om de boel in Alberta te verkennen. Mooie cabins and fijne omgeving. De eigenaren komen ook uit Kaatsheuvel... niet echt toeval...lang verhaal :)
